Monday, September 26, 2005

Kwentong Barbero!

IBANG POSISYON: Husband: Shall we try a different position tonight?Wife: Thats a good idea dear!... doon ka sa may plantsahan at ako naman ang uupo sa sofa at manoood ng tv.

PINOY INGENUITY? A Filipino doctor has introduced the use of a device that enlarges a man's sex organ by up to 5 times with no side effects. It is called a magnifiying glass.

VIBRATING CELLPHONE: Mrs: Bilis! Nahulog cellphone ko sa loob ng panty ko, "nagbavibrate." Mr: E, anong gagawin ko? Dudukutin ko ba sa loob ng panty mo?Mrs: Gago! Kunin mo yung charger, baka ma-low batt!

REGALO: Mare: Di yata nagustuhan ni Pare ang birthday gift mo, ah...Mrs: Oo nga, 7 months na, di pa rin ginagamit. Mare: Bakit, ano ba regalo mo sa kanya?Mrs: Memorial Plan.

KRIMINAL: KRIMINAL 1: "Pare, sigurado ka bang dito dadaan yung papatayin natin?"KRIMINAL 2: "Oo, nagtataka nga ako, 1 oras na tayo dito, wala parin siya! Sana naman walang nangyarin! g masama sa kanya...

SI GINO: LOLO: Gino, paabot nga ng kape ko.APO: 'lo, Gina po.LOLO: Gino, paabot nga ng kutchara.APO: 'lo, Gina po.LOLO: Punyeta ka, Gino! Tigil-tigilan mo yang kabaklaan mo!

TUTPIK:Kustomer: Ano ba naman itong tutpik nyo, iisa na nga lang, ang dali pang mabali! Waiter (inis): Alam nyo, sir, ang dami nang gumamit nyan, pero kayo lang nakabali!CONFIDENT VS CONFIDENTIAL: Anak: Itay, ano ang kaibahan ng confident sa confidential?Itay: Anak kita, CONFIDENT ako dyan. Yung bespren mong si Tikboy, anak ko rin, CONFIDENTIAL yan.

FIRST LOVE NEVER DIES: Anak: Inay, totoo ba na "First love never dies"?Nanay: Aba, oo. Tignan mo yang tatay mo, hangga ngayon, buhay pa ang animal!

SUKO SA MISTER:Mrs 1: Suko na ako sa mister ko, lagi na lang ako binubugbog bago niroromansa...Mrs 2: Mas grabe yung mister ko. Binubugbog ako tapos si Inday angniroromansa.

PAGOD DAW.....Mrs: Ano ba? Two days na tayong kasal, 'la pa rin.Mr: Kasi pagod ako. Mrs: Sige ka, pag ayaw mo, maghahanap ako ng lalaki.Mr: Sige, gawin mong dalawa, tig isa tayo!

PARI AT MADRE: Pari: Sister, ikaw ba ang nasa CR? Kukunin ko lang toothbrush ko... Sister: Sandali, naka-panty lang ako.Pari: Ok, antay ako.Sister: Pasok na, wala na akong panty!

ESTUDYANTE:Bugaw: Sir, Chicks P1,500, estudiante!Man: Ganun ba? Hanapan mo ako ng mga P1,000 lang pero mas magaling pa sa estudiante. Bugaw: Meron din, sir. Ang PRINCIPAL, okey yun!

AFTER THE WEDDING: Husband: Sinungaling ka, sabi mo virgin ka! Bakit kagabi maluwag na!Wife: Ulol ka! Dahil lasing ka, katabi mo kagabi si mama!

PAMBOBOSO: Anak: Inay, sinisilip ng kaklase ko 'yung panty ko!Inay: Bastos 'yun ah! Ano'ng ginawa mo?Anak: Hinubad ko at itinago ko 'yung panty, para 'di nya makita!

PROMOTION: Judge: Ikaw na naman! Sampung taon ka nang humaharap sa korte ko ah! Swindler: Your Honor, di ko kasalanan kung hindi po kayo ma-promote.

AMPON: Anak: 'Nay, tinutukso po ako ng kalaro ko na anak ako sa labas!Nanay: Hindi totoo 'yan, anak. Ang sabihin mo sa kanila, ampon ka!

ANG SULAT: Patient: Dok, malungkot dito sa mental kaya naisipan kong sulatan angsarili ko...Doc: E ano naman ang laman ng sulat mo?Patient: Di ko pa po alam kasi next wik ko pa ata matatangap...

LIIT NAMAN: Wife: Honey... bili mo naman ako ng bra...Husband: Hon.. wag ka nang magbra...liit naman dede mo e..Wife: E ba't ikaw, naka-brief!?

DOWNY:GIRL: Ang puti naman ng bird mo...
BOY: Aba, syempre ah! Likas papaya ata gamit ko diyan!
GIRL: Ginagamitan m o rin ba ng Downy?
BOY: Baket? Bango ba?
GIRL: Lambot eh!!!

HIDE AND SEEK: GIRL: Hide and seek tayo. If you find me, papayag akong makipag-sex sa 'yo...
BOY: Eh, kung di kita makita?
GIRL: Nasa likod lang ako ng piano...

MADRE: dalawang madre nirereyp ng goons....
Madre 1: Jusko, patawarin mo po sila...hindi nila nalalaman ang kanilang ginagawa!
Madre2: Ay, yung sa akin marunong!!!!

RAPE SUSPEK:
ATTY: Inday, pwede mo bang idiskrayb dito sa korte ang taong nangreype sa 'yo?
INDAY: Maitim, panot, tagyawatin, pango ilong, at bungal...
SUSPEK: Sige!...mang-asar ka pa!!!!

Friday, September 23, 2005

Less Known Facts About Bill Gates

1. Bill Gates earns US$250 every SECOND, that's about US$20 Million a DAY and US$7.8 Billion a YEAR!

2. If he drops a thousand dollars, he won't even bother to pick it up because during the 4 seconds he picks it, he would've already earned it back.

3. The US national debt is about 5.62 trillion dollars, if Bill Gates were to pay the debt by himself; he will finish it in less then 10 years.

4. He can donate US$15 to everyone on earth but still be left with US$ 5 Million for his pocket money.

5. Michael Jordan is the highest paid athlete in US. If he doesn't drink and eat, and keeps up his annual income i.e. US$30 Million, he'll have to wait for 277 years to become as rich as Bill Gates is now.

6. If Bill Gates was a country, he would be the 37th richest country on earth.

7. If you change all of Bill Gate's money to US$1 notes, you can make a road from the earth to moon, 14 times back and forth. But you have to make that road non-stop for 1,400 years, and use a total of 713 BOEING 747 planes to transport all the money.

8. Bill Gates is 40 this year. If we assume that he will live for another 35 years, he has to spend US$6.78 Million per day to finish all his money before he goes to heaven.

Last but not the least:

The Best One!! 9. If Microsoft Windows' users can claim US$1 for every time their computers hang because of Microsoft Windows, Bill Gates will be bankrupt in 3 years.

Thursday, September 22, 2005

Why I am so tired

For a couple of years I've been blaming it on lack of sleep, not enough sunshine, too much pressure from my job, earwax build-up, poor blood or anything else I could think of. But now I found out the real reason: I'm tired because I'm overworked. Here's why: The population of this country is 273 million. 140 million are retired, which leaves 133 million to do the work. There are 85 million in school, which leaves 48 million to do the work. Of this, there are 29 million employed by the federal government, which leaves 19 million to do the work. 2.8 million are in the armed forces preoccupied with killing Bin Laden, which leaves 16.2 million to do the work. Take from that total the 14,800,000 people who work for state and city governments and that leaves 1.4 million to do the work. At any given time there are 188,000 people in hospitals, which leaves 1,212,000 to do the work. As of today, there are 1,211,998 people in prisons. That leaves JUST TWO PEOPLE to do the work... YOU and ME!!

Source : DCI.PH

Did you know that...

Did You Know That? Drinking two glasses of Gatorade can relieve headache pain almost immediately -without the unpleasant side effects caused by traditional "pain relievers."

Did you know that Colgate toothpaste makes an excellent salve for burns.

Before you head to the drugstore for a high-priced inhaler filled with mysterious chemicals, try chewing on a couple of curiously strong Altoids peppermints. They'll clear up your stuffed nose.

Achy muscles from a bout of the flu? Mix 1 Tablespoon of horseradish in 1 cup of olive oil. Let the mixture sit for 30 minutes, then apply it as a massage oil, for instant relief for aching muscles.

Sore throat? Just mix 1/4 cup of vinegar with 1/4 cup of honey and take 1 tablespoon six times a day. The vinegar kills the bacteria.

Cure urinary tract infections with Alka-Seltzer. Just dissolve two tablets in a glass of water and drink it at the onset of the symptoms. Alka-Seltzer begins eliminating urinary tract infections almost instantly -- even though the product was never been advertised for this use.

Honey remedy for skin blemishes... Cover the blemish with a dab of honey and place a Band-Aid over it. Honey kills the bacteria, keeps the skin sterile, and speeds healing. Works overnight.

Listerine therapy for toenail fungus... Get rid of unsightly toenail fungus by soaking your toes in Listerine mouthwash. The powerful antiseptic leaves your toenails looking healthy again.

Easy eyeglass protection... To prevent the screws in eyeglasses from loosening, apply a small drop of Maybelline Crystal Clear nail polish to the threads of the screws before tightening them.

Coca-Cola cure for rust... Forget those expensive rust removers. Just saturate an abrasive sponge with Coca Cola and scrub the rust stain. The phosphoric acid in the coke is what gets the job done.

Cleaning liquid that doubles as bug killer... If menacing bees, wasps, hornets, or yellow jackets get in your home and you can't find the insecticide, try a spray of Formula 409. Insects drop to the ground instantly.

Smart splinter remover...just pour a drop of Elmer's Glue-All over the splinter, let dry, and peel the dried glue off the skin. The splinter sticks to the dried glue.

Hunt's tomato paste boil cure...cover the boil with Hunt's tomato paste as a compress. The acids from the tomatoes soothe the pain and bring the boil to a head.

Balm for broken blisters...To disinfect a broken blister, dab on a few drops of Listerine... a powerful antiseptic.

Heinz vinegar to heal bruises... Soak a cotton ball in white vinegar and apply it to the bruise for 1 hour. The vinegar reduces the blueness and speeds up the healing process.

Kills fleas instantly. Dawn dish washing liquid does the trick. Add a few drops to your dog's bath and shampoo the animal thoroughly. Rinse well to avoid skin irritations. Goodbye fleas.

Rainy day cure for dog odor... Next time your dog comes in from the rain, simply wipe down the animal with Bounce or any dryer sheet, instantly making your dog smell springtime fresh.

Quaker Oats for fast pain relief....It's not for breakfast anymore! Mix 2 cups of Quaker Oats and 1 cup of water in a bowl and warm in the microwave for 1 minute, cool slightly, and apply the mixture to your hands for soothing relief from arthritis pain.

Tuesday, September 20, 2005

Short Stories

Interesting Clock
While proudly showing of his new apartment to friends one night a ticked-off Ted led the way to his bedroom where pride of place was given to a large brass gong.
"What's that big brass gong for?" one of the guests asked.
"Why, that's the speaking clock',"Ted replied.
"How does it work?
"I'll show you," Ted said, giving it an ear-shattering blow with an unpadded dodger.
Suddenly, someone on the other side of the wall screamed, "For goodness sake you idiot, it's 2 o'clock in the morning!"

Mars

During the historic first manned mission to Mars, two Astronauts were charting the Martian surface.
"Look at that," said one to the other, "how beautiful this alien landscape is, untouched by man."
At that point, he was cut off, as he found his radio communications knocked out by unknown interference. They followed the source of the interference until they reached the rim of a crater. "Do you see what the source of that noise is?" asked the first astronaut.
"I don't know," said the second, "but it might be coming from that Starbucks behind you."

Read Aloud
Bernie was unfortunate enough to be hit by a truck and ended up in the hospital. His best friend Morris came to visit him.
Bernie struggles to tell Morris, "My wife Sadie visits me three times a day. She's so good to me. Every day, she reads to me at the bedside."
"What does she read?" asks Morris.
"My life insurance policy."

Question Answered
A teacher was giving a lesson on the circulation of the blood. Trying to make the matter clearer, she said, "Now, class, if I stood on my head, the blood, as you know, would run into it, and I would turn red in the face."
"Yes," the class said.
"Then why is it that while I am standing upright in the ordinary position the blood doesn't run into my feet?"
A little fellow shouted, "Cause your feet ain't empty."

Chinese Language for Dummies

1) That’s not right.................................................... Sum Ting Wong
2) Are you harbouring a fugitive............................. Hu Yu Hai Ding
3) See me ASAP....................................................... Kum Hia
4) Stupid Man........................................................... Dum Fuk
5) Small Horse......................................................... Tai Ni Po Ni
6) Did you go to the beach......................................... Wai Yu So Tan
7) I bumped the coffee table....................................... Ai Bang Mai Fa Kin Ni
8) I think you need a face lift..................................... Chin Tu Fat
9) It’s Very dark in here.............................................. Wai So Dim
10) I Thought you were on a diet............................... Wai Yu Mun Ching
11) This is a tow away zone....................................... No Pah King
12) Our meeting is scheduled for next week............. Wai Yu Kum Nao
13) Staying out of sight.............................................. Lei Ying Lo
14) He’s cleaning his automobile ............................. Wa Shing Ka
15)Your body odor is offensive................................ Yu Stin Ki Pu
16) Great..................................................................... Fa Kin Su Pah

Source - DCI.PH

BIR Adventure

Okay. So natanggap na ako nung November sa NCCA bilang researcher. Contract employee lang. 3 months. May Yearbook project kasi sila at kailangan ng extrang tao. Okay lang ang bayad, kaso may 10% withholding tax, at siyempre, dapat may Tax Identification Number ako. So tinanong koyung boss ko- "Sir, di po ba yung employer ang maglalakad ng TIN ngemployee?" Sagot ni bosing- "Di ka kasi regular employee kaya dapat ikaw ang maglakad ng TIN mo." Assurance nung assistant ni bosing- "Okay langyan, one-time hassle lang yan."
Ala ako problema. Sige, ako maglalakad ng TIN ko. Tutal, ano ba ang worstcase scenario? Mahabang pila? Red Tape? Naknamsiomai, sanay naman ako sa UP e- kuhaan ng classcards, pila sa registration, pila sa graduation, etc.Ako rin naman ang naglalakad ng registration ng beetle ko, at sa pagrerenew ko ng lisensya, so okay lang.
Sabi ni bosing, dun daw ako mag-apply ng TIN sa BIR Main, sa may QC, para mas konti ang pila. May BIR din naman sa labas ng Intramuros, walking distance para sa mga sanay maglakad, pero mas konti raw ang tao sa Main.So, sige, nagpaalam ako, isang araw mag-aabsent ako para lakarin yun. Dun ako sa Main, dahil malapit lang sa amin, tapos plano ko, dadaanan ko yungilang research materials sa UP. Solb.
Pagdating ko sa BIR Main, nagulat nga ako dahil wala ngang katao-tao. Niwala akong nakitang pila, maliban lang dun sa pila sa harap, dahil tsinecheck nung sekyu yung bag ng mga tao. Nung pagpasok ko, wala pala silang TIN forms. Wow. Naubusan ng TIN Forms ang BIR Main. Hanep.
Tinanong ako nung lalaki sa desk kung para saan yung TIN application ko,sabi ko, para sa work. Tinanong kung saan ako nagtatrabaho, sabi ko saIntramuros.
"Dun ka mag-apply sa Intramuros." sabi nung lalaki.
"Di po ba puwede talaga rito?"
"Hinde, kasi sa Intramuros ka e, sila ang may hawak sa'yo."
Okay lang, although medyo naburat ako sa efficiency nila. Ibig kong sabihin, wow, Main BIR sila tapos una, naubusan sila ng TIN Forms, pangalawa, ewan, ang laki-laki ng saklaw nilang lugar, ang laki-laki ng mga building nila, tapos hindi nila ako ma-accomodate. Taragis, e malamang sa kanila rin naman mauuwi yung records ko kung sa BIR Davao o BIR Batanes ako mag-apply, dahil tutal, Main sila e, di ba? So ala na akong magawa, ala rin silang TIN Forms, so useless din kung magprotesta pa ako dun. So pumunta na lang akong peyups for official business, for the first time. Hehehe!
Pagpasok ko sa work, sinubukan kong lakarin yung TIN application ko sa BIRsa labas ng Intramuros, yung malapit sa port area. Pag-akyat ko sa taas,hinanapan ako ng certificate of employment, at baranggay clearance. At dahil walang nagsabi sa akin na kailangan ko nun, lalo na yung lalaki saBIR Main, wala akong bitbit na requirements.
Pagbalik ko sa opisina, inexplain ko sa bosing namin yung problema. Nakatingin sa akin yung bosing ko na parang nawe-weirdohan din at di maintindihan yung paghihigpit ng BIR. Lintek, sabi nga nung isang workmate ko, the fact na nag-apply na ako for TIN, dinedeclare ko na sa gobyerno na puwede na nilang kupitan, err, kaltasan ang maliit kong suweldo. Ako na nga ang magbibigay ng pera sa kanila, ako pa ang hinihigpitan. Tanginang gobyerno yan, kahit kailan talaga pahirap sa mga tao.
Anyway, pag-aaralan pa raw nila kung mabibigyan nila ako ng certificate ofemployment. Yung baranggay clearance, ako na ang maglalakad. Plano kongbumalik ulit sa BIR Main. Hindi ko na lang sasabihin na sa Maynila ako nagtatrabaho. Yung ninang ko na may business, binigyan ako ng TIN Forms. Form 1901, take note. Para sa mga regular employees. May pipirmahan salikod ang employer ko. After nito, dumiretso ako sa baranggay hall naminpara sa clearance. Hiningan ako ng CV para sa file. Medyo naiirita na ako sa puntong ito. Isipin mo naman kung gaano ka-hassle ang buong prosesongito, para saan? Para gawin ko ang aking role bilang mabuting mamamayan sapagbabayad ng tamang buwis. Anyway, tinanong ako nung babae sa baranggay hall kung may TIN daw ako. Napapalo ako sa noo ko. Whoooooo!!! I LOVE THIS COUNTRY!!!!!
Okay! So may clearance na ako! Humingi na ako ng certificate of employmentsa bosing ko, at pinapapirmahan ko na siya sa likod ng Form 1901 ko. Kasosabi niya, hindi raw puwede kasi wala ako sa roster of employees ng NCCA. Project employee lang ako e. So tinanong ko kung puwede ibalik yung mgakaltas sa akin, tutal ala naman akong TIN e, at ayaw akong bigyan ng BIR,kaya pu@#$%*na sila, di ko bibigay pera ko sa gobyerno!
Ang problema, hindi raw puwede yun. Tuloy-tuloy ang kaltas sa suweldo ko. Kapag hindi raw kasi kinaltasan, sila raw ang malilintikan kapag nag-checkng expenses ang NCCA, makikitang hindi binawasan ang suweldo ko. Sotinawag ngayon yung isang accountant ng NCCA para tulungan kami sa aming munting problema. Hindi rin maintindihan nung accountant kung bakithinihigpitan ako ng BIR. Putsa, ako na nga ang magbibigay ng pera sagobyerno, may gana pa silang magpakipot. Sabi nung accountant, yungkinaltas sa akin, mapupunta pa rin sa gobyerno, may TIN man ako o wala, at hindi sa bulsa ng kung sinoman sa NCCA.
Well, dadaan muna sa gobyerno, sa BIR, bago mauwi sa bulsa ng isangcongressman, pero technically, alang problema dahil pagkahaba-haba man ngprusisyon, sa simbahan pa rin ni s~tan~s ang tuloy. Ang difference bale, kapag may TIN ako, dinedeclare ko lang na sa akin galing yung kakaning-ibon na baryang portion ng pang-tip ni Mr. Congressman sa p*kpok niya sa Pegasus. Otherwise, mula kay Mr. Anonymous yung pang-tip niya.
Advise sa akin, sabihin ko na lang na freelance writer ako. Tutal, may kaltas din naman daw kapag nag-freelance ka sa mga diyaryo. Tapos i-assert ko raw na ako na ang magbibigay ng pera sa kanilang mga letse sila kaya dapat bigyan pa nila ako ng libreng chocolait at biskwet out of gratitude mga hayop silang mga impakto sila.
Okay. So bumalik ulit ako sa BIR Main. As usual, ang pila lang ay yung saharap, kung saan nagtse-check yung sekyu ng bomba sa mga bag ng mga tao. Anyway, babae na yung nasa desk ngayon. PInakita ko na yung baranggay clearance ko, at yung accomplished Form 1901 ko. Nung tinanong sa akin kung saan ako nagwowork, inexplain ko na freelance writer ako kaya wala akong regular employer, kaya walang nakapirma sa likod. Okay? Okay. Hinde. sabi nung babae, since hindi ako regular employee, ibang form dapat ang finill-up-an ko. At bigla siyang naglabas ng Form 1902 at binigay sa akin. Whew, kinabahan ako dun a.
Yung Form 1902, sabi niya, ay para sa mga "mixed-income individuals," parasa mga taong hindi regular ang kita-professionals, businessmen, at sabi niya, freelance writers.
Okay! Fill-up dito, fill-up dun, okay lang!!! Magkakaroon na ako sa wakas! Inaabot ko na sa babae yung Form 1902! Eto na...
"Ummm, okay na? Ngayon, punta kayo sa West Ave,. Branch namin."
Nanlaki ang mata ko. Wow, nasira agad ang aking moment of triumph.
"Err, hindi po ba puwede rito sa Main?"
"Hinde, kasi sa Project 6 ka nakatira. West Ave. Branch namin ang may hawak sa inyo."
Naramdaman ko, parang umiikot-ikot ang paligid ko. Parang gumagaan ang uloko, nanglalambot at naghihina ang tuhod ko. Bigla kong naramdaman ang isang matinding pangangailangan na i-headbutt ang kausap kong babae sadesk. Sa halip na isang headbutt, nagtanong na lang ako.
"Puwede po bang ibang tao na lang ang maglakad nito para sa akin?"
"Oo, gawa ka ng authorization letter..."
Ah! Para akong nabunutan ng tinik sa dibdib! Papalakad ko na lang ito sananay ko. hehehe. Paglabas ko, marami pa ring tsinecheckan ng bomba sa bag sa harap. Ngayon alam ko na kung bakit. Ako rin gusto ko rin silang bombahin.
Hindi ko pa rin mawari, nung araw na yun, kung ano pa talaga ang purposeng BIR Main. Nakangsiomai, dun sa maliliit na branches nila, siksikan angmga tao, milya-milya ang pila. Sa Main, ang lawak-lawak, pero di sila nag-a-accomodate ng applications!
Sa kasamaang palad, hindi ako nakapagsulat ng authorization letter, atmasyadong busy ang nanay ko para ilakad ang TIN ko. Anyway, sabi niya saakin, may kaklase yung tita ko sa BIR West Ave. Kapag nagipit ako, hanapin ko na lang yun. Okey. Sige. Isa pa, may Form 1902 na ako, baranggaycertificate, at yung excuse ng aking pagiging freelancer. Pila lang siguroang problema, pero okay na. Putsa, dapat okay na.
At nakarating din ako, isang araw, sa BIR West Ave. Sa second floor silanag-oopisina sa isang building. Masikip yung elevator dahil sa dami ng tao. Narating ko na rin yung desk para sa TIN. Nung chineck nung babae dun yung papeles ko, hinanap nila yung pirma ng employer.
"Ay. Wala po. Freelance Writer po ako e."
Napatingin sa akin yung babae, tinitigan ako sa mata na wari'y tinitimbangang mga salitang aking nasambit...
"Ano yung Freelance Writer?"
Napapalo ako ulit sa noo.
"Ma'am, freelancer po ako. wala po akong regular na sahod. Binabayaran akoper article na sinusulat ko. Hindi po ako regular employee kaya wala akong certificate of employment."
Nung makitang Form 1902 ang dala ko, sinabihan pa akong maling form angbitbit ko, kaya ineplain ko pa na nanggaling na ako sa BIR Main, na Form1901 ang dala ko dati pero sabi dun, mali raw ang 1901 para sa akin kaya binigyan ako ng 1902 dahil freelance writer ako, at inirefer ako sa branchnila.
Nakatitig sa akin yung babae, ninamnam ang bawat salitang sinambit ko...
"Ano yung Freelance Writer?"
Okay! Kulang ka ba sa iodized salt?
Ipinaliwanag ko ulit kung ano ang freelance writer, at nakatingin pa rinsiya sa akin na tila nambubullsh~t lang ako.
"Punta ka na lang sa Officer of the Day."
"Umm. Saan po yun?"
"Sa Seventh Floor."
1...2...3...4...5...6...7...8...9...10... ayan... kumakalma na ako...
NAKANANGTOKWA!!!! ANG DAMING TAONG NAKAPILA SA ELEVATOR!!!!$#@*^%$%#!!!!!!!!
Alang choice, tumakbo ako paakyat sa hagdanan mula 2nd patungong 7thfloor. Hingal na hingal ako nang lapitan ko ang Ofiicer of the Day.
"Ma'am, pinaakyat po ako mula sa second floor..." At ipinaliwanag ko yung nangyari, mula yung pagpunta ko sa BIR Main, hanggang sa pagpunta ko saibaba kanina.
"Umm... at anong gusto mong gawin ko?"
Gumuho muli ang mundo ko, pero buti na lang may upuan sa likod ko. Ipinaliwanag ko ulit.
"Oo nga. Sa second floor ang application ng TIN. Bakit ka pinaakyat sa akin?"
Halos nagmamaka-awa na ako.
"Ma'am, ala po ba talaga kayong magagawa?" At inilahad ko ulit yung masasayang adventures ko sa BIR Main, sa BIR Port Area, sa BIR Main, at sa BIR nila.
Awa ng diyos, may kinuhang chart yung ale, hinanap yung kategorya ko. Nung makuha yung code, sinulat niya sa isang espasyo sa 1902 ko, sabay tatak.
"Ayan. Okay na yan."
Napangiti ako. Sincere!!! Halos mapaihi na ako sa tuwa. Matatapos na!!! Kaso, putsa, ang daming taong naghihintay sa elevator. Walang choice, takbo ulit ako sa hagdanan pababa.
Pagdating dun, lalaki na yung nakaupo sa desk. Pinakita ko ulit yung mgapapeles ko.
"Saan ang Certificate of Employment mo?"
Nammannnnn!!!! Ano ba'to? Twilight Zone? Napasok ba ako sa isang loop?
"Bosing, hindi po ako regular employee e. Freelance writer po ako."
"Ano yun?"

NOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOO!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
At ipinaliwanag ko ulit kung ano ang freelance writer, at ikinuwento ko yung episode kanina, at yung episode sa BIR Main, etc.
"Ito kasing Form na ito, itong 1902, para sa mga may negosyo ito e."
"E yan po ang binigay ng BIR Main sa akin, dahil hindi regular ang sahod ko!"
"May mayor's permit ka ba?"
Pikon na pikon na ako nun kaya hindi ako natawa, pero, talaga, grabe, comedy ito, men. Wow.
"Hindi ko po kailangan ng mayor's permit! Writer lang po ako!"
Ineksamin ulit nung lalaki yung papeles ko.
"Ummm, propesyunal ka ba?"
"Opo."
"Anong propesyon mo?"
"Writer po."
"May lisesnsya ka ba?"
Sa isip ko- "HU-WAAAAAAATTTTTT!!!????"
Kung kumain ako ng bulalo kanina, malamang na-stroke na ako ngayon. "HINDINYO PO KAILANGAN NG LISENSYA PARA MAGING WRITER!!!" Sabay follow-up ko ng: "ANO BA KAYO? AKO NA MAGBABAYAD NG TAX SA INYO, PINAPAHIRAPAN NYO PA AKO!!!"
Deadma si lalaki. Nakatingin pa rin sa papeles ko, iniisip kung ano gagawin. Kung pinapunta pa niya ako ulit sa Officer of the Day, i-he-headbutt ko na'to talaga. Buti na lang-
"O sige, irereceive ko ang forms mo, pero ang alam ko dapat may kasamang papeles pa ito e. Pumila ka na lang dun..."
*haaaaaaaaaaaaayyyyyyyyyyy.......*
Kaso, sobrang haba ng pila, at sa takbo ng mga pangayayari ngayon, ayokonang maghintay ng isa't kalahating oras para lang mag-replay ng kuwento ng kung ano ang freelance writer, at kung bakit hindi ako regular employee.Lumabas ako, pumunta ako sa corridor. Pikon na pikon.
Tinawagan ko nanay ko, tinanong ko yung pangalan ng kaibigan dati ng titako sa highschool na nagtatrabaho ngayon dun. Okay, nakuha ko nayung pangalan. Balik ako dun, tinanong ko yung sekyu kung saan ang opisina nungbabae.
"Sa seventh floor po."
Hindeeeeee!!!!! Pero sige, para lang magkaroon ng bunga ang paghihirap kongayong araw na ito- may exodus ng tao sa harap ng elevator, kaya ayun, inipon ko ang natitira kong lakas at hininga, at aking tinakbo muli ang second to seventh floor sa hagdanan.
Pagdating sa taas, halos bumagsak sa lupa ang baga ko. Nagtanong-tanongako ulit kung saan ang opisina nung bes-pren ng tita ko, hanggang sa mapunta na ako sa gitna ng opisina nila. Sa wakas-
"Ay! Diyan yung opisina nun, pasok ka diyan."
Yehey!!!
"Ha? Ay! On-leave siya ngayon. Babalik siya sa January 2."
NOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOO!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Hindi pa rin nauubos ang mga tao sa elevator, hindi ko maalala kung paano ko tinakbo pababa ang first floor.
Pikon na pikon ako, grabe. Pag-uwi, nakaubos yata ako ng isang pitsel nggulaman. Hinintay kong humupa ang tila-nuclear holocaust ng galit sa loobng dibdib ko. Punyetang gobyerno ito!!! Letse!!! Hindi mahuli-huli yung mga tax evaders, hindi mabigyan-bigyan ng TIN yung mga nagmamagandang loob na magbayad ng buwis!!! Tangina, no wonder may lumolobo tayong mgadeficit!!! Syet!!! Ano nangyari sa iodized salt campaign ni Ramos!!!
Nung gabi, tinawagan ko si TJ, yung kasama ko sa trabaho, at kinuwento kolahat. Lagi ko kasing kinukuwento ang bawat installment ng aking BIR adventures, at tulad ng isang epiko, grabe ang climax nung hapon na yun. Syet. Hayop sa climax. Tinatawanan ko na lang, pero nung hapon na yun kaya ko sigurong mangagat ng leeg. Tawa rin nang tawa si TJ, at ngayon, kuwento niya, tawa rin nang tawa yung mga pinagkuwentuhan niya.
Pati yung mga tao sa tambayan namin, nung kinuwento ko, di rin makahinga sa katatawa. Langya, baka maging urban legend pa ang buhay ko, in whichcase, sana puwede kong i-video lahat, at lalagyan ko ng sumpa- ala "Ring",tapos papadalhan ko ng kopya yung mga tao sa BIR.
Naisip-isip ko na lang ngayon, paano nga kung kailangan mo ng lisensyapara magsulat. Isang physical manifestation ng concept ng poetic license? haha! Kung sa driver's license, may mga restrictions tulad ng "Vehicle up to 4500 KGS GVW" o kaya "Automatic clutch above 4500 KGS GVW", etc. paano kaya yung sa "Poetic License" o "Writing License?"
I.Restrictions
1. Haiku and short essays only
2. Essays up to 500 words and Freeverse up to 5 stanzas
3. Essays above 500 words and Freeverse above 5 stanzas
4. Critical Essays, Short Fiction, Poetry
...etc.
Pero nag-digress na naman ako.
Isang hapon, pagkatapos nung BIR episode, dumaan ako sa tambayan naming sa UP. Nung makita ako ng mga kasama ko-
"Jol! Pumayat ka a! Grabe!"
hehehe. Naalala ko yung jogging-jogging ko sa building, at yung stress, atnapangiti ako. Isang mapait at matamis nga ngiti.
At kinuwento ko kung bakit.

###############
ps:hanggang ngayon, wala pa akong tin. kuwento ni tj, si santi bose raw, namatay nang walang tin. nakakatakot.


Source - PINOYLAW